De Russische fysioloog en arts Konstantin Buteyko heeft een trainingsprogramma gecreëerd waarmee mensen hun ademhaling kunnen normaliseren. Dit noemen wij de Buteyko-methode. De methode wordt in de Russische geneeskunde sinds 1985 officieel toegepast.

De Buteyko-methode bestaat uit het geleidelijk verminderen van de diepte van de ademhaling door ontspanning van het middenrif, zodat een gevoel van een licht tekort aan lucht ontstaat. Dit gevoel moet tijdens de training voortdurend bewaakt worden, in die mate dat het comfortabel blijft aanvoelen. Ontspanning is de belangrijkste factor, want zodra je de ademhaling begint te forceren, heeft oefenen geen zin.

De Buteyko-methode is geen alternatieve geneeswijze. Ze werkt volgens de principes van het Bohr-effect, die erkend worden binnen de reguliere geneeskunde. Dit fenomeen verklaart waarom een diepe ademhaling de zuurstofvoorziening van onze weefsels niet verbetert,
maar juist verslechtert.

De diepe ademhaling is de oorzaak van zuurstoftekort in de lichaamscellen. De methode is het tegenovergestelde van de conventionele benadering, waarbij mensen gevraagd wordt diep te ademen.

De Buteyko-methode zegt: adem minder, adem niet zo diep en adem door je neus!

Ik vat even samen:

• Een diepe ademhaling is schadelijk.
• Een diepe ademhaling verstoort het zuur-base-evenwicht.
• Een tekort aan koolstofdioxide versterkt de binding tussen hemoglobine en zuurstof, zodat zuurstof moeilijker aan de cel afgegeven wordt.
• Ons lichaam vernauwt de uitstromingskanalen om een te groot verlies van CO2 tegen te gaan (vernauwing bronchiën en bloedvaten, verstopte neus…).
• Een tekort aan zuurstof in de hersenen, veroorzaakt door de diepe ademhaling, wordt extra versterkt door de vernauwing van de bloedvaten waardoor we concentratieproblemen krijgen, steeds vermoeid zijn of net hyperactief worden omdat ook het zenuwstel door het zuurstofgebrek ik de zenuwstelsel geprikkeld raakt.
• Hoe sneller je ademhaalt, hoe meer je een gebrek aan lucht ervaart en hoe sneller je gaat ademhalen. Te veel ademen of hyperventilatie krijgt een chronisch karakter, en je belandt in een vicieuze cirkel.